Hasan Abi Anısına

2 yıl önceden bir video. Son günlerde çevre ve doğaya saldırı Anadolunun ormanlarından, derelerinden daha görünür yerlerde, şehirlerin göbeğinde, ülkenin en seçkin üniversitelerinin orta yerinde olunca, twitterda tekrar paylaşılmış.

Seyredince tekrar duygulandım. Konuşan insanlar öyle içten ki hissetmemeniz mümkün değil. İster istemez bu kaydı ilk seyrettiğim zamanlara, Macahel dönemine gitti aklım. Orada tanıştığım Hasan Abi (Yavuz) de hazırlanan video-belgeselde röportaj yapılan pek çok Anadolu insanı gibi kökleri Anadolu’dan, toprağa-doğaya aşık, yerli ama dünyalı bir aktivistti. Doluydu, bilgiliydi, görmüş geçirmişti. Saatlerce konuşsa sıkılmayacağınız insanlardandı. Daha önce hasta olduğunu duymuştum, bu yaz tekrar oralara döndüğümde vefat ettiğini öğrendim. Sigaradan. Boğazım düğümlendi. Onu burada hatırlamak bugüne denk geldi.

Hasan Yavuz

Rahat uyu Hasan Abi diyeceğim ama dilim varmıyor, rahat değilsin biliyorum. Zorbalar her zamankinden daha zorba, kötüler her zamankinden daha kötü.

Resmi site yayında

“Sizi internette arıyoruz, bulamıyoruz” diyenler bir kenara, ben de zaman zaman baktığımda hala eski çalıştığım hastanelerde görev yapmaya devam ettiğimi düşündürten, kafa karıştıran durumlar olduğunu çok önce farketmiş ve yıl başında adımı içeren bir site tescil ettirmiştim. Zaman hızlı geçti, tembelliğimden bir türlü site devreye giremedi. Bir iki hafta önce bir hastamın sitemi tetiklemiş olsa gerek, nihayet bir kaç kelime karaladım. İçinde özgeçmişim, iletişim (randevu) bilgileri ve bir kaç bağlantıdan başka hiç bir şey yok şimdilik. Önerilere açığım.
Bir göz atmak için bulentsacak.com ‘a tıklamanız yeterli.
İyi bayramlar, sevgiler.