Araya zaman girdi. Ülkenin güzel çocukları öldürülürken, birer birer yere düşerken hem bir de üstüne iç sıkıntımdan dolayı zaten hiçbirşey yazmak istemiyordum, üzerine bilgisayarımın bozulup açılmaz-kullanılmaz hale gelmesi de tuz biber oldu. Terslikler üzüntüler ve ilginçliklerle dolu bir on gün , hem de ne çabuk geçti.
Buradaki kara bulutlar Ömer’in cebindeki cüzdanı ve ev anahtarı ile paltosunun çalınmasıyla başladı. Hırsızlıktan bir önceki gün buradaki arkadaşlardan Paris’in ne kadar tekinsiz olduğunu dinledik. İnsanların metroda yolda nasıl cüzdanlarını cep telefonlarını çaldırdıklarını, burada “telefonum kayboldu, adresler numralar gitti” diye yakınmanın ne kadar doğal bir hal olduğunu öğrendik. Bu satırlar da buraya gelecek tüm arkadaşların kulaklarına küpe olsun. Sonuçta 24 saat geçmeden palto gitti. Evet gözümüzün önündeydi ve sahiden onca insandan tek biri bile farketmedi, ve ayrıca hırsızın hiç mi suçu yok arkadaşlar? Polis raporu filan herşey kitabına uygun yapıldı ve her yerde olduğu gibi lüzumsuz oldu. Ellerindeki en iyi dedektiflerin konu üzerinde olduğunu düşünmüyoruz tabi ki.
Sonrasında Berkin gitti. Uzakta olmak memleketten, olan bitenden; ne farkındalığını azaltıyor ne kaygısını insanın. Fazla birşey söylemek istemiyorum, yeni kabuk bağlıyor kalkmasın. Sadece unutmamak lazım bu olanları, bizi bu güne getirenleri.
Aynı gün bilgisayar bozuldu. Paris güzel ama bilgisayar nerede tamir edilir biliyor değiliz. Biz bilmiyoruz pek tabi. Tek bildiğimiz Apple store, oradan da ancak randevuyu düne (8 gün sonraya) alabildim. Baktırmak için randevu alıp sıra beklediğim sıralarda buradaki zamanımızda en akılda kalır hatıralarımızdan olacağı kesin diyebilirim; Taksim kollektifi ile yaptığımız Berkin çalışması oldu.
Pixel-art deniyormuş buna, ufak bloknot karelerinden bir silüet yaptık. Dediğim gibi; maksat unutulmasın.
Bir de bu son dönemden akılda kalan hava kirliliği oldu. Ülkenin en önemli meselesi haline geldi.
Buradan da Guardian daki konu ile ilgili foto galeriye geçebilirsiniz.
Cuma’dan başlayarak metro ücretsiz-parasız oldu burada. Sadece bununla bile yerüstü trafiğini önemli ölçüde azaltmayı başardılar. Ben de kendi adıma hava kirliliğini bu sayede farkettim. Önce üç gün olarak planlanmıştı, sonra dört güne çıkartılıp pazartesi de dahil oldu. Neyse ki hava kirliliği de azaldı da metropolitain bizim gibi sadık metro kullanıcılarına kaldı yine.
Hava daha temiz, bahar ufak adımlarla gelmeye devam ediyor. Koşmaya devam ediyoruz. Paltoyu unuttuk, Ömer’in yeni kartları da geldi nihayet. Bilgisayar tamir oldu, üstelik hiç bir bilgi kaybetmeden. Ülke de düzelecek bir gün elbet. Öyle inanmak istiyoruz. İniyoruz çıkıyoruz. Hayat bu.
UZAK 