Ihtisas eğitimimde, sonrasında kariyerimin çizilmesinde en etkili insanlardan biri, hocam, Kemal abi güzel bir sürpriz yaptı bugün. Kendi eğitimini Fransa’da aldığı hatta çalıştığım hastanede de bir süre bulunduğu için İstanbul’da konuşmayı kararlaştırmış ama bir türlü buluşamamıştık.
Hayatımızı şekillendiren nedir diye sorulsa, cevabım “çokça tesadüfler” olur arkadaşlar. Kemal abinin buradaki büyük ailesinin benim ilk haftasonumda düğün yapmasını nasıl açıklayabiliriz? Geri kalanı Kemal abi’nin nezaketi tabii..gündüz buluştuk, yemek yedik, eski bir dostunu görmeye beraber gittik. Suriye kökenli, mimar Muhammed ve Biyokimya profesörü zarif eşi ile tanıştık.
Gün boyu meslek hayatından, önümdeki üç aya, memleket durumundan geleceğe, suriyelilerin bakış açısıyla iç savaştan geçmişe uzun ve güzel bir sohbet oldu.
Gün böyle biter derken evimizin önünde önce polis arabalarını sonra sloganları farkettik. Artık bir direniş alışkanlığımız var ne de olsa, sese yöneldik. Tesadüf dedik işte, eve gitmeden Ömer’le kahve almamız, aldığımız yerde boş masa bulamamamız, geri dönmemiz.. Bunca tesadüf işte bizi 8 Mart için yapılan alternatif yürüyüşe ve bu kortejin içinde yürüyüşe Türkçe poster ve dövizlere katılan taksim kollektifine yönlendirdi.
Buraya göç etmiş, çalışan, okuyan ondan fazla güzel insanla tanıştık.
>
br />
Beraber konuştuk dertleştik, Paris’in Kreuzberg’i olan St Dennis Strausburgda bir pubda “Aziz” dostum Ömer için üretilmiş biralardan içtik.
>
Dünya emekçi kadınlar günü madem, ufak bir paragraf açalım; düşüncelerim sabit; 2011’de şunları yazmışım bloga:
Bugün artık sevgililer günü ile anneler günü arası bir kıvamda, tüketimi teşvik etme fırsatçılığıyla kutlanıyor olsa da, kökeninin çok farklı yerlerden geldiğini unutmadan;
Dünya Kadınlar Günü kutlu olsun!.
Günün bombası en sonda gelsin. Beraber gittiğimiz Üsküdar isimli büfenin girişindeki “buralar eskiden hep bağ bahçeydi” başlıklı bizi bizden alan çalışmayla bitirelim.
<br /
UZAK 